زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مصلحت غریب





مصلحت فاقد نظیر در شرع، و ناسازگار با روح شرع و قانون را مصلحت غریب گویند.


۱ - تعریف



مصلحت غریب، مصلحتی است که شرع و ادله شرعی درباره آن ساکت است؛ یعنی نه شاهدی برای نمونه آن در شرع وجود دارد و نه این که در شرع نصی آن را نقض می‌کند؛ به بیان دیگر، مصلحتی است که با روح شرع و قانون سازگاری ندارد و نمی‌توان نظیری برای آن در شرع مقدس جستوجو نمود؛ از این رو گفته شده این نوع مصلحت اگر بخواهد منشا حکمی باشد تشریع، لازم می‌آید و عمل به آن باطل است.
[۱] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۷۷۳.
[۲] المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص (۳۱۱-۳۱۰).


۲ - پانویس


 
۱. اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۷۷۳.
۲. المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص (۳۱۱-۳۱۰).


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۴۰، برگرفته از مقاله «مصلحت غریب».    

رده‌های این صفحه : مصالح مرسله




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.